Historia meblarstwa to ogrom fascynujących epok i stylów. Czym wyróżniały antyki w poszczególnych okresach meblarstwa? O czym warto pamiętać? Zapraszamy do lektury Pierwszej części krótkiego przewodnika po stylach i epokach w meblarstwie.

Renesans

Narodził się we Włoszech, skąd szybko opanował prawie całą Europę. Jest to pierwsza epoka, w której wykształciły się tak wyraźne style narodowe (widoczne szczególnie w Anglii czy Francji). Epoka renesansu trwała prawie cały wiek XVI.

Fot. Witryna w stylu neorenesansowy

Antyki

Antyki w epoce renesansu zyskały klasyczne formy i bizantyńskie zdobienia głównie w postaci rzeźbień. Meble z tamtego okresu miały jasne barwy.

Fot. Cassone charakterystyczny mebel epoki renesansu

Gatunki drewna

Dąb i klon, dodatkowo sosna i jesion

Więcej o epoce renesansu można przeczytać w artykułach: Renesans we Włoszech, Renesans w Anglii, Francuski renesans.

Barok

Podobnie jak renesans, naradził się we Włoszech i zyskał popularność w całej Europie. Okres panowania tej epoki to koniec XVI wieku aż do wieku XVIII.

Antyki

Barokowe meble zachwycają przepychem dekoracji. To właśnie w tej epoce do perfekcji rozwinięto takie techniki zdobienia jak intarsje, inkrustacje czy markieterie. Ówczesne antyki zdobiono również obrazami znanych malarzy wykonanymi na miedzianych płytkach czy pięknymi rzeźbieniami modna była wówczas tzw. technika toczenia. Droższe egzemplarze mebli barokowych zachwycają dekoracjami z kości słoniowej.

Fot. Komoda projektu C. A.Boulle

Gatunki drewna

Najpopularniejszym gatunkiem drewna był orzech. Droższe meble wykańczano hebanem.

Więcej o epoce baroku można przeczytać w artykule: Wcale nie tak dobrze znany barok

Rokoko

Narodził się w XVIII wiecznej Francji. Niektórzy naukowcy nazywają rokoko zwieńczeniem baroku, w rzeczywistości powstał w opozycji dla pompatycznego i formalnego stylu Ludwika XIV.

Fot. Komplet salonowy w stylu neorokoko

Antyki

Antyczne meble stworzone w duchu rokoko wyróżnia lekkość form, niewielkie rozmiary, finezja wykonania i faliste kształty. W tym okresie reprezentacyjny, wystawny charakter mebli ustąpił miejsca sprzętom pasującym do kameralnych pomieszczeń, o bardziej intymnym charakterze. W rokoko zaczęto tworzyć meble, których poszczególne elementy stapiają się, tworząc przedmioty o jednolitej konstrukcji. Typowe dla antyków rokoko są krzywe linie, tworzące literę s, np. kabriolowe nóżki. Modną formą dekoracji były np. złocenia, asymetria czy motywy chińskie, np. laka.

Fot. Komoda w stylu Ludwika XV

Gatunki drewna

Wykorzystywano przede wszystkim buk i mahoń.

Więcej o epoce rokoko można przeczytać w artykule: Antyki z żeńskim pierwiastkiem

Klasycyzm

Jego rozkwit nastąpił w I poł. XVIII wieku. Style klasyczne różnią się od siebie w poszczególnych krajach (np. francuski styl Ludwika XVI czy angielska regencja).

Antyki

Antyczne meble z okresu klasycyzmu uważane są za najdoskonalsze pod względem estetyki i wykonania. Łączą w sobie elegancje i harmonie mebli antycznych z kunsztownymi zdobieniami, których technika była udoskonalana od baroku w bardziej eleganckim i wysmakowanym wydaniu. Dynamiczne linie mebli, typowe dla poprzednich epok, zastąpiono stonowanymi, geometrycznymi formami.

Fot. Sofa w stylu Ludwika XVI

Gatunki drewna

Głównie mahoń, satynowiec oraz sosna.

Więcej o epoce klasycyzmu można przeczytać w artykule: Klasyczne antyki