Zdobycie cennych, trudno dostępnych antyków napawa właścicieli dumą. Przy odpowiedniej aranżacji, antyczne meble stają się niekwestionowaną ozdobą domu, nadają wnętrzom elegancji i szlachetności. Czasem jednak polowanie na okazje staje się niewystarczające. Wtedy odkrywamy, że fascynujące jest nie tylko wyszukiwanie i kolekcjonowanie antyków, ale także ich renowacja..

Od czego zacząć renowację antyków?

1. Przygotowanie mebli

Bardzo zniszczone antyki niejednokrotnie wymagają rozebrania na pojedyncze elementy. Do takiej rozbiórki zwykle kwalifikują się antyczne krzesła. Ze względu na swoją kruchość, często są poluzowane, porozkręcane, poza tym w ich przypadku konieczne jest usunięcie zniszczonego siedziska. Wraz z siedziskiem pozbywamy się także wszelkich gwoździ.

Antyki, które dobrze się trzymają, nie wymagają pełnego demontażu. Rozkładamy je w sposób, który pozwoli oczyścić całą powierzchnię mebla np. stare komody czy biurka najczęściej wymagają jedynie wyciągnięcia szuflad i wyjęcia klamek.

Na tym etapie również czyścimy powierzchnie mebli wilgotną szmatką, by usunąć z nich brud i kurzu.

2. Usuwanie starych warstw

Każda dobra i spektakularna metamorfoza wymaga zniszczenia tego co stare i brzydkie. Podobnie sprawy wyglądają przy pełnej renowacji antyków – najpierw musimy usunąć starą powierzchnię, by potem przywrócić meblom ich dawny blask.

Niestety ten etap potrafi zniechęcić nawet największych entuzjastów ratowania cennych staroci. Wymaga bowiem cierpliwości, a często także fizycznej siły. Wyróżniamy następujące metody usuwania powłok mebli:

1. Czyszczenie ręczne – wykorzystujemy w nim tzw. cykliny, skrobaki, noże stolarskie, papiery ścierne.
2. Czyszczenie chemiczne – polega na wykorzystaniu specjalnych zmywaczy chemicznych .
3. Czyszczenie mechaniczne – używamy w nim szlifierek i opalaczy.

Fot.: Cyklina i skrobak

Wybór metody uzależniamy głównie od tego czym jest pokryty mebel: woskiem, farbą, lakierem, politurą, olejem. Ważne jest też to czy antyki zostały zrobione z litego drewna, mają dekoracje w formie delikatnych rzeźbień, są fornirowane. Pod uwagę należy brać również konstrukcję mebla (czy jest ona solidna, dosyć prosta, czy może nieregularna i krucha).

Przykładowo, duży mebel o gładkiej powierzchni, taki jak stół, wykonany z litego drewna, możemy zwykle czyścić mechanicznie, przy pomocy szlifierki, a trudniej dostępne miejsca za pomocą papieru ściernego.

Z kolei w przypadku mebla pokrytego delikatnymi rzeźbieniami, nie wolno używać papieru ściernego, ponieważ ten zniszczyłby zdobienia. Rzeźbione zdobienia czyścimy zwykle chemicznie.

Politurę dobrze zedrzeć ręcznie, używając do tego noży stolarskich, a następnie trudniej dostępne miejsca oczyścić papierem ściernym. Nie ma jednak uniwersalnego przepisu na wybór optymalnej metody czyszczenia poszczególnych mebli. Ze względu na to, że ten etap jest decydujący dla dalszych losów antyków, wybór metody czyszczenia powinien być jak najlepiej dopasowany do konkretnego przypadku.

c.d.n.