Historia meblarstwa jest jak doskonały film: pełna zaskakujących zwrotów akcji, sentymentalnych powrotów czy emocjonujących wątków. Pełne przepychu baroku przechodzi w zmysłowe neorokoko, by ostatecznie ewoluować w stronę ułożonego klasycyzmu. Jak dalej toczyły się dzieje meblarstwa?

Secesja (przełom XIX i XX wieku)

Secesja to prawdziwy buntownik spośród dotychczasowych stylów, bowiem jej prekursorzy dążyli do stworzenia sztuki absolutnej, wolnej od akademickich założeń i dotychczas obowiązujących kanonów. Secesja postulowała wprowadzenie piękna do codziennego życia, a rzemiosło (w tym meblarstwo), podnosiła do rangi sztuki. Antyki w stylu secesyjnych charakteryzują płynne linie, bogata, roślinna ornamentyka, a także uwielbienie dla asymetrii.

Fot. Sofa w stylu secesyjnym

Antyki typowe dla stylu secesyjnego ozdabianie były wizerunkami smukłych kobiet oraz ornamentyką nawiązującą do natury (szczególnie modny był wówczas motyw ważek).

Historyzm (XIX i XX wiek)

W przeciwieństwie do secesji, historyzm zakładał, że wszystko co można było stworzyć w architekturze i meblarstwie, zostało już odkryte i zbudowane. Tym samym poszukiwanie nowych form nie ma sensu. Zrodziło to wiele nowych „neo-stylów”, np. neobarok, neogotyk czy neorenesans. Historyzm przeszedł od fazy „swobodna inspiracja” do „bezwzględne przestrzeganie założeń minionych epok”. Tym samym powstały w nim zarówno antyki zupełnie nietypowe (czasem mocno przestylizowane) jak i takie, które ciężko odróżnić od dawnych pierwowzorów.

Fot. Sofa neorokoko

Antyki historyzowane nie zrewolucjonizowały meblarstwa, jednak przypomniały ludzkości, że korzenie i poczucie jedności z przodkami to ponadczasowe wartości. Ponadto dzięki historyzmowi do dzisiaj koneserzy antyków odnajdują na rynku antyki, które pod względem kunsztu nie ustępują swoim dawno zniszczonym historycznym odpowiednikom. W pewien sposób antyki historyzowane „zatrzymały” dla nas czas.

Art Deco ( od 1919 do 1939)

Jego rozkwit nastąpił po I wojnie światowej i przypadł na szalone lata 20. XX wieku. To styl pełen kontrastów: czerpał inspiracje z wielu kultur, początkowo był bardzo luksusowy, z czasem zaczęto produkować przedmioty art deco również dla mas. Antyki art deco powstały z różnych materiałów (od drewna po miedź), ozdabiano je czeczotką, intarsjami. To co wyróżnia meble w stylu art deco to nowoczesny design: opływowe i asymetryczne kształty w połączeniu z niebanalną ornamentyką sprawiają, że doskonale wpisują się we współczesne, stylowo zaaranżowane wnętrza. Śmiało można powiedzieć, że art deco to zapowiedź niedalekiego modernizmu.

Fot. komoda art-deco

Antyki art deco były zupełnie inne niż to, co dotychczas znała ludzkość. Zyskały smukłe, opływowe kształty, lekkie formy (np. za sprawą metalowych elementów) i ponadczasowe, geometryczne kształty. Patrząc na nie dzisiaj, trudno myśleć o nich w kategoriach „starych mebli”, ze względu na ich współczesny design.