Styl art déco („styl lat 30.”) – jako styl meblarski – kształtował się już przed wybuchem I wojny światowej, jednak jego pełny rozkwit nastąpił w latach 20. XX wieku. To odpowiedź na secesję – charakteryzującą się przesytem, brakiem dyscypliny przestrzennej. Meble w stylu art déco, ze względu na swoją uniwersalność i ponadczasowość, są obiektami pożądania wielu miłośników antyku. Można je jednak łatwo pomylić z umeblowaniem stylizowanym, bez żadnej wartości historycznej. Co powinien wiedzieć laik na temat stylu art déco?

Styl art déco – założenia

Styl meblarski art déco zakładał uniwersalność, praktyczność, funkcjonalność, względny ład i porządek. Jego charakterystyczną cechą jest zwrócenie uwagi na bogactwo wzorów geometrycznych (linii prostych, trójkątów, kwadratów, prostokątów, rombów, a także okrągłych i owalnych kształtów). Projektantom antyków zależało na uzyskaniu harmonijnej formy.  

Styl art déco czerpał inspiracje ze sztuki starożytnego Egiptu, Azteków, Dalekiego Wschodu, klasycyzmu czy modernizmu. Stanowił ciekawą mieszankę. 

Antyki w stylu art déco – najważniejsze cechy

Meble użytkowe w stylu art déco cechowały się masywną bryłą, wyrazistymi i głębokimi kolorami, a także lakierowaną, drewnianą powierzchnią. Jeśli chodzi o krawędzie stołów, komód, siedzisk – tutaj nie było jednej reguły. Pojawiały się zarówno zaokrąglone ranty, jak i ostre krawędzie (wszystko zależało od efektu, jaki chciał odnieść projektant danego antyku). 

Podstawowym surowcem przy wykonywaniu antyków było najwyższej klasy drewno egzotyczne (np. heban) – z politurą, która podkreślała szlachetny rysunek na powierzchni tworzywa. Antyki często również zdobiono intarsjami i inkrustacjami. Pojawiły się marmury, złocenia, a także (nieznane dotychczas) ebonit, chrom. Poza drewnem popularność zdobyło także tzw. gładkie szkło – przeszklenia w witrynach i komodach nadawały obiektom szlachetnej elegancji. 

Meble w stylu art déco – przykłady

W stylu art déco zdecydowany prym wiodły siedziska – kanapy, tapczany, fotele, krzesła, łóżka. Były najczęściej tapicerowane miękkim welurem lub połyskliwą satyną. Posiadały też ozdobne pikowanie, które nadawało im jeszcze większego luksusu. Styl art déco zakładał wielofunkcyjność, co uwidaczniało się w biblioteczkach, kredensach i komodach, wyposażonych w dziesiątki małych półeczek i szufladek. To samo dotyczyło… stołów, które utrzymywały się na jednej, solidnej nodze, a także miewały okrągły, owalny lub wielokątny blat – i koniecznie, wbudowaną pod nim, niewielką szafeczkę.