Meble projektowane przez George’a Hepplewhite’a odznaczają się eleganckim neoklasycyzmem. Przewodnik „The Cabinet Maker and Upholsterers Guide” opublikowała pośmiertnie żona projektanta Alice w 1788 r., popularyzując jego charakterystyczny styl. Hepplewhite, chociaż często łączony z epoką federalną w Stanach Zjednoczonych, był mocno osadzony w brytyjskiej tradycji meblarskiej.

Styl Hepplewhite’a, pełen finezyjnych rzeźbień i delikatnych krzywizn, różnił się od nieco późniejszych projektów Thomasa Sheratona. Sheraton, który w 1791 roku wydał własny przewodnik, preferował prostsze i bardziej liniowe formy. W porównaniu do subtelności Sheratona, meble Hepplewhite’a były bardziej dekoracyjne, z bogatymi detalami. Te projekty uważano za typowo miejskie i zyskały dużą popularność np. na wschodnim wybrzeżu wczesnych Stanów Zjednoczonych, od Nowej Anglii po Karolinę.

Styl Hepplewhite – meble wykonywane z niejednego drewna

Meble Hepplewhite wyróżniają się zastosowaniem różnorodnych gatunków drewna, często łącząc kontrastujące forniry i misternie zdobione intarsje, przedstawiające np. muszle czy dzwonki. Do budowy podstawy najczęściej używano mahoniu, cenionego za jego wytrzymałość i głęboką barwę. Alternatywnie stosowano drewno satynowe i klon, które również były popularnym wyborem.

Oprócz tego w projektach Hepplewhite'a można spotkać jawor, który świetnie sprawdzał się przy tworzeniu dekoracyjnych fornirów. Tulipanowiec, brzoza i palisander także były wykorzystywane, świetnie sprawdzały się w wykonywaniu wszelkich detali.

Charakterystyczne dla stylu Hepplewhite nogi i stopy

Meble Hepplewhite różnią się od wcześniejszych stylów, takich jak Queen Anne czy Chippendale, przede wszystkim konstrukcją nóg. Zamiast ozdobnych, zakrzywionych nóg kabriolowych, charakterystycznych dla tamtych epok, projekty Hepplewhite’a wykorzystują proste, eleganckie nogi, które mogą być kwadratowe lub zwężane. Krawędzie tych nóg są często ozdabiane żłobieniami lub ząbkowaniem, co nawiązuje do antycznej architektury greckiej i rzymskiej, przypominając klasyczne kolumny.

W niektórych krzesłach i sofach można zauważyć nosze w kształcie litery H, które wzmacniają konstrukcję, łącząc nogi dla lepszej stabilności. Dolne części nóg – czyli stopy – również pozostają proste i minimalistyczne. Zazwyczaj występują w formie łopatkowej, prostokątnej lub w postaci stożkowej strzałki. W przypadku większych i bardziej masywnych mebli, takich jak biurka, skrzynie czy regały, popularnym wyborem są stabilniejsze stopy wspornikowe, które lepiej podtrzymują ciężką strukturę.

Styl Hepplewhite i styl skandynawski czy da się je połączyć?

Styl Hepplewhite i styl skandynawski mają pewne cechy wspólne, które mogą umożliwić ich harmonijne połączenie w aranżacji wnętrz. Oba style cenią sobie funkcjonalność i elegancję, choć nie da się ukryć, że na wielu płaszczyznach wyraźnie się od siebie różnią.

Połączenie tych stylów może być interesujące, jeśli zachowamy umiar. Meble Hepplewhite, dzięki swojej eleganckiej prostocie, mogą dodać wnętrzom w stylu skandynawskim subtelnego charakteru, nie przytłaczając ich. Szczególnie dobrze mogą sprawdzić się stoły i krzesła o prostych liniach, które będą współgrać z minimalistycznym i jasnym otoczeniem. Warto jednak unikać nadmiaru dekoracyjnych detali i wybrać tylko kilka charakterystycznych elementów, aby nie zakłócić skandynawskiej harmonii i spójności.