Określenie tego czy mamy do czynienia z antycznym meblem, czy też nie, wymaga przeprowadzenia dokładnej analizy. Zwróć uwagę na szczegóły konstrukcji, takie jak sposób łączenia elementów, wykończenia, uchwyty czy inne detale. Sprawdź również materiały, z których został wykonany przedmiot drewno, tkaniny, śruby. Analiza tych aspektów pozwoli ocenić, czy mebel jest autentycznym antykiem, czy jedynie maszynowo wykonaną reprodukcją.

Nie tylko styl się liczy

Przy określaniu wieku mebla nie wystarczy skupić się wyłącznie na jego stylu, ponieważ popularne wzory, takie jak Chippendale, William i Mary, Queen Anne czy rokoko, były wielokrotnie odtwarzane na przestrzeni lat i nadal są produkowane. Styl może być jedynie wskazówką, ale nie przesądza o autentyczności. Po zidentyfikowaniu stylu warto zwrócić uwagę na oznaki starzenia, które pomogą ocenić, czy dany mebel to faktyczny antyk, czy późniejsza reprodukcja.

Wnętrze, spód i tył warto się im przyjrzeć z bliska

Zbadaj dokładnie miejsca łączeń w meblu, takie jak spody, tyły oraz wnętrza drzwi i szuflad. Te detale mogą dostarczyć cennych informacji na temat metody produkcji. W przypadku mebli ręcznie wykonanych często zauważysz niewielkie nierówności, takie jak drobne nacięcia, które powstają w trakcie używania ręcznego struga do wygładzania drewna. Często te oznaki są bardziej widoczne na tylnych częściach mebla niż na frontach. Z kolei, jeśli powierzchnia wygląda zbyt idealnie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że mebel został wyprodukowany maszynowo, co zazwyczaj dotyczy czasów po rewolucji przemysłowej, czyli po 1860 roku.

Drewno i tkanina obiciowa ważne elementy ustalania autentyczności mebla

Rozróżnienie rodzajów drewna i wykończeń w meblach może być skomplikowane, ale te informacje są niezwykle istotne. Różne gatunki drewna były popularne w określonych epokach; na przykład dąb dominował w meblarstwie przed 1700 rokiem, natomiast po tym okresie zyskały na znaczeniu mahoń i orzech. W XIX wieku często wykorzystywano klon i wiśnię, podczas gdy wielu wiktoriańskich producentów sięgało po mahoń i palisander. Około 1900 roku dąb ponownie wrócił do łask.

Choć rodzaj drewna nie stanowi jednoznacznego wskaźnika wieku mebla, jego analiza w połączeniu z innymi czynnikami, takimi jak styl i technika wykonania, pozwala na lepsze oszacowanie daty powstania przedmiotu.

Dodatkowo oryginalne materiały tapicerskie, takie jak jedwab, wełna czy bawełna, były wykorzystywane w różnorodnych wzorach. Preferencje w zakresie tkanin zmieniały się z czasem.