Kształt nóg mebli jest istotny nie tylko ze względu na ich estetykę i funkcjonalność, ale także dla identyfikacji antyków. Sam kształt nóg pozwala ustalić okres ich powstania. Analizując różne style nóg, można zrozumieć ewolucję wzornictwa od renesansu do czasów cesarstw panujących w Europie po nowsze style pochodzące ze Stanów Zjednoczonych. Wiele unikatowych kształtów nóg pomaga w datowaniu mebli. Zobacz, jakie wyróżnia się style nóg:

Noga kabriolowa - ten styl nóg meblowych charakteryzuje się wygięciem w kształcie litery "S", gdzie kolano skierowane jest na zewnątrz, a kostka do wewnątrz. Zwykle występuje w meblach stylu Queen Anne i Chippendale, a zakończenie nóg może być ozdobne, np. w formie kulki lub pazura.

Noga w kształcie flamandzkiego zwoju - charakteryzuje się spiralnie skręconymi zwojami, często w przeciwnych kierunkach, i pojawia się w późnobarokowych stylach, takich jak restauracyjny. Znana również jako noga podwójnego zwoju, była popularna w projektach Gerrita Jensena.

Noga karbowana - ten typ nogi z regularnymi, pionowymi rowkami wzorowany jest na starożytnych kolumnach greckich i pojawił się w neoklasycystycznych stylach XVIII wieku. Często spotykany w meblach Hepplewhite’a, odróżnia się od nóg żłobionych, ponieważ jego kanały są wklęsłe.

Noga Marlborough - prosta, kwadratowa noga meblowa, gładka lub lekko rzeźbiona, zakończona często stopą blokową. Styl ten był popularny w angielskich i amerykańskich meblach z połowy XVIII wieku, zwłaszcza w krzesłach i stołach Chippendale’a.

Noga żłobiona - wyróżnia się wypukłymi kanałami, które wzorowane są na starożytnych motywach greckich i rzymskich. Najczęściej spotykana w stylach neoklasycznych, zyskiwała popularność w XIX wieku.

Noga typu pająk - delikatne, cienkie nogi, zwykle występujące w grupach trzech lub czterech, zakończone stopami w kształcie łopatki. Ten styl był popularny w lekkich meblach, takich jak świeczniki i stoliki do herbaty, od końca XVIII wieku.

Noga spiralna - przypomina skręconą linę i wywodzi się z Indii, wprowadzona do Europy w XVII wieku. Szczególnie popularna w meblach stylu restauracyjnego, powróciła w meblach wiktoriańskich jako noga "barley-twist".

Noga typu trąbki („trumpet) - to toczona noga o grubej, rozszerzającej się ku górze formie, przypominająca odwróconą trąbkę. Styl ten jest charakterystyczny dla baroku.