Na kartach historii meblarstwa, wśród prawdziwie królewskich stylów, bardzo wyraźnie wpisał się dorobek syna snycerza – Thomasa Chippendale’a. Był to pierwszy nie-władca, którego nazwisko stało się jednocześnie nazwą nowego stylu.

Kim był Thomas Chippendale?

Powszechnie uważa się, że twórca Chippendale był ebenistą, to znaczy że zawodowo zajmował się tworzeniem artystycznych mebli dla arystokracji. Tak naprawdę był biznesmenem i designerem.

Swoją karierę rozpoczął ok. 1735 roku, jako dekorator krzeseł. Szybko jednak zyskał uznanie. Z czasem rozpoczął produkcję mebli, pod koniec życia prowadził zakład zatrudniający kilkudziesięciu stolarzy.

Zajmował się także handlem. Jako pierwszy stworzył katalog zawierający projekty mebli – The Gentleman and Cabinet-Maker’s Director. Dzięki temu nowatorskiemu rozwiązaniu jego pomysły szybko zyskały popularność niemal w całej Europie, a nawet w Ameryce. Katalog wzbudził zainteresowanie wśród meblarzy, którzy naśladowali jego pomysły, a także wśród Klientów, którzy zamawiali meble stworzone na wzór tych przedstawionych we wzorniku. Gdy jego konkurenci chcieli wydać swoje katalogi, Chippendale wyprzedził ich i wydał trzecią wersję swojego wzornika, unowocześnioną i wzbogaconą o nowe projekty, publikowaną co tydzień.

Chippendale tworzył meble z myślą o wyrafinowanym guście swoich klientów. Jednak nie zadowalał się jedynie odpowiadaniem na potrzeby wymagającego rynku – on kreował modę. W ostatnim wydaniu swojego katalogu proponował meble stworzone w duchu antyku, co zostało bardzo dobrze odebrane przez jego zamożnych klientów.

Jaki był styl Chippendale?

Nazywany angielskim rokokiem, szalony i pełen zadziwiających inspiracji styl Chippendale był przełomem w ówczesnym projektowaniu mebli. Cechował go eklektyzm – Thomas projektował swoje dzieła wzorując się na stylu gotyckim, rokokowym i chińskim. Chociaż trudno w to uwierzyć, niektóre jego meble łączyły w sobie wszystkie te wpływy.

Styl gotycki w dziełach Chippendale przejawiał się w ostrych łukach, rozetach. Chippendale najczęściej wykorzystywał go projektując krzesła. Wpływy sztuki chińskiej widoczne były w projektach wielu twórców mebli w ówczesnej Europie, a za najwybitniejszego projektanta mebli inspirowanych dalekim wschodem z Anglii uznaje się właśnie Thomasa Chippendale. W jego działach pojawiał się np. motyw wywiniętych dachów zwieńczających meble czy zdobienia laką. Rokoko w wydaniu Chippendale to przede wszystkim bogate, skomplikowane rzeźbienia i zdobienia.

Czym wyróżniają się meble Thomasa Chippendale’e?

Meble w stylu Chippendale są luksusowe. Wyróżniają je opływowe, miękkie linie, kunsztowne zdobienia i swobodne łączenie wielu stylów i wpływów.

Thomas znany jest przede wszystkim ze swoich krzeseł – harmonijnych, o idealnych proporcjach oraz z oryginalnych sekretarzyków. Proporcje w ogóle były bardzo ważne dla Chippendale, zawsze dbał też o każdy szczegół wykończenia i najwyższą jakość wykonania swoich dzieł. Jego meble były solidne, wygodne, a także – drogie. Chippendale wykorzystywał do ich produkcji najdroższe gatunki drzew, takie jak mahoń, drzewo satynowe, palisander czy heban.

Chippendale dekorował meble rzeźbą, intarsją, laką, poprzez dobór ułożenia słoi drewna, a niektóre malował i lakierował. Na szczególną uwagę zasługuje jego sztuka ręcznego fornirowania mebli: naklejał warstwy forniru wzorem starożytnych Egipcjan, jednak były one wyjątkowo cienkie – o grubości ok. 3 mm. Charakterystyczne dla stylu Chippendale są inkrustacje o motywach muszli.

Antyki w stylu Chippendale

Dzisiaj bardzo trudno znaleźć sklep z antykami oferujący oryginalne meble Thomasa Chippendale’a. Jednak zarówno współcześnie, jak i za życia Thomasa, powstają liczne kopie jego dzieł – bardziej lub mniej udane.

Oglądając antyki w stylu Chippendale z dzisiejszej perspektywy, można odnieść wrażenie że Thomas podchodził z dużą dawką dystansu i humoru do poważnego i patetycznego gotyku czy dekoracyjnego rokoko. Niezależnie od tego czy Chippendale „bawił się konwencjami” czy też z pełną powagą tworzył meble inspirowane tak wieloma stylami, pozostawił po sobie prawdziwe dzieła sztuki, które nieustannie budzą podziw. Swoboda w interpretacji różnych motywów i wpływów, a także umiejętność łączenia ich w harmonijną i wygodną całość, sprawiła że jego dzieła są ponadczasowe i pożądane przez kolekcjonerów.