Brytyjczycy znani są ze swojej ekscentryczności, powściągliwości i poczucia humoru. Jak zatem mogą wyglądać antyki typowe dla Anglików? Są zupełnie zaskakujące. Wyglądają tak, jakby skryci Brytyjczycy chcieli zawrzeć w nich wszystkie swoje estetyczne pragnienia – jednocześnie! Jaki styl budzi tyle emocji?

Styl wiktoriański – zorientowany na zamkniętych w sobie Anglików

Narodził się w połowie XIX w., w wyjątkowo korzystnym okresie dla Wielkiej Brytanii. Na tronie zasiadała królowa Wiktoria. Państwo przeżywało wówczas prawdziwy rozkwit na wielu płaszczyznach: społeczeństwo bogaciło się, trwała rewolucja przemysłowa i urbanistyczna. O Wielkiej Brytanii mówiono wówczas: „Imperium, nad którym nigdy nie zachodzi słońce”, bowiem złotą erę przeżywał także brytyjski kolonializm.

Jak ten specyficzny czas wpłynął na antyki? Po pierwsze, ich produkcja była tania jak nigdy dotąd. Antyki produkowano przemysłowo, korzystając z tańszych materiałów. Po drugie, brytyjska klasa średnia miała coraz większe możliwości finansowe, tym samym oczekiwania ich przedstawicieli wpływały na wzory mebli. Co ciekawe, raczej powściągliwi i zdystansowani Anglicy, których dodatkowo ograniczały społeczne konwenanse, od przedmiotów codziennego użytku oczekiwali wyjątkowej estetyki, graniczącej wręcz z kiczem.

Antyki w stylu wiktoriańskim, czyli eklektyzm ponad wszystko

W wiktoriańskich meblach znajdziemy liczne inspiracje, w tym:

• motywy gotyckie
• antyczne kształty
• wzornictwo typowe dla rokoko
• interpretacje elżbietańskie
• wpływy naturalistyczne

Ta mieszkanka różnorodnych stylów tworzyła antyki niebanalne, ekletyczne i bardzo bogato zdobione.

Wiktoriańskie wnętrza i architektura

Mieszkania w stylu wiktoriańskim, podobnie jak antyki, wyróżniały się eklektyzmem. Głębokie, ciemne kolory ścian, bogato zdobione meble, liczne bibeloty i wzorzyste tkaniny – tak można opisać ówczesne wnętrza.

Architektura wiktoriańska w niczym nie ustępowała aranżacjom wnętrz. Domy w tym duchu wyróżniają nawiązania do gotyku, strzeliste dachy, wieżyczki na planie koła, a także liczne rzeźbienia, np. balustrad czy opraw okiennych.