Antyki to nie „tylko” piękne meble, ale też fascynujące epoki, które warto poznać ze względu na ich wpływ na meblarstwo, ciekawe kultury, które odcisnęły piętno na antykach, architektura, niezwykłe i często współcześnie zapomniane materiały czy fantazyjne ornamenty. Co warto wiedzieć, kiedy jest się pasjonatem antyków? Poniżej pierwsza część mini słownika pojęć.

Akant

Wielbicielom antyków powinien być znany jako motyw dekoracyjny, stosowany od czasów starożytnej Grecji i Rzymu. Ornament ten był chętnie powielany na przestrzeni wieków zarówno w architekturze, jak i meblarstwie. Jednak wraz ze zmieniającymi się epokami (i stylami) zyskiwał nieco inny wygląd, który współcześnie pozwala na identyfikacje wieku danej budowli czy przedmiotu. Akant szczególną popularnością cieszył się w epoce renesansu, baroku czy rokoko. A co jest pierwowzorem tego motywu? Akant to roślina występująca w tropikalnym klimacie Afryki i Azji, a także na południu Europy.

Fot. Motyw akantu w architekturze

Alabaster

To kamień ozdobny, który jest doskonałym materiałem rzeźbiarskim. Cechuje go półprzezroczystość. Zwykle występuje w kolorze białym, popularne jest określenie „alabastrowa cera”, co oznacza skórę nieskazitelną i jasną. Wykorzystywano go do produkcji:

• małych przedmiotów typu świeczniki, abażury czy rzeźby
• witraży w kościołach
• w Mezopotamii i starożytnym Egipcie traktowano go jako składnik kosmetyków, mających na celu rozjaśnienie skóry

Ze względu na swoją kruchość nie poleca się stosować go na zewnątrz budynków czy jako podłoże.

Fot. Alabastrowa figura z Jemenu, źródło zdjęcia: Wikipedia

Antaba

Element drzwi, skrzyni czy bramy, a nawet mebli i elementów dekoracyjnych takich jak wazony. Może mieć zastosowanie wyłącznie dekoracyjne (wtedy jest ruchomy), lub służyć jako uchwyt czy kołatka. Antaba często przybiera kształt lwa, który trzyma w pysku obręcz. Zwykle antaby wykonywano z metalu lub brązu. Motyw ten pojawiał się już w starożytnym Rzymie, a dużą popularnością cieszył się w średniowieczu.

Fot. Antaba

Antemion

Niezwykle modny w starożytności ornament, na którego składały się naprzemiennie zestawiane obok siebie kształty palmety i lotosu. W innym wariancie tworzyły go palmety: otwarte i zamknięte. Ponownie wrócił do łask w epoce klasycyzmu. Antemion w języku greckim oznacza „kwiatek”.

Fot. Antemion

Arabeska

Wielu osobom kojarzy się z kulturą islamu, co jest właściwym tropem. Jednak motyw arabeski pojawił się już w sztuce hellenistycznej i rzymskiej. Następnie zainspirował Europejczyków z Bliskiego Wschodu. Często wykorzystywano ją w epoce renesansu i klasycyzmu. Czym właściwie jest arabeska? To ornament w formie motywu roślinnego, ułożonego w symetryczne wzory. Bywa, że we wzory roślinne wkomponowane są elementy przedstawiające ludzi, zwierzęta czy przedmioty. Inaczej rzecz się ma w sztuce typowej dla islamu: tutaj przybiera wyłącznie kształty roślin lub jest zupełnie abstrakcyjna.

Fot. Arabeski wypełniające pilastry, źródło zdjęcia: Wikipedia