Antyki wyróżniają się na tle współczesnych mebli kunsztem wykonania, materiałami z których je stworzono oraz niezwykłą dekoracyjnością. Jakich technik używano do zdobienia mebli antycznych?

Aplikacja

Pierwotnie aplikacja oznaczała naszywanie na tkaninę lub skórę elementów z innego materiału. W przypadku mebli aplikacją nazywamy wtapianie w powierzchnię drewnianą innych materiałów, np. marmuru.

Ażurowanie

Nazwa ta pochodzi od francuskiego słowa „ajour”, oznaczającego dziurkę. Ażurowanie to wycinanie w materiale kompozycji otworów, tak by te tworzyły atrakcyjne wizualnie prześwity. Ażurowe dekoracje dodają antykom lekkości.

Fot. Antyczne fotele w stylu bretońskim

Dekupaż

Ten rodzaj zdobienia polega na przyklejaniu wyciętego wzoru z papieru na powierzchnię np. drewna. Następnie przedmiot należy wielokrotnie pokryć przezroczystym lakierem, aby wycinanka wtopiła się w tło i przypominała malunek. W XVII wieku Wenecjanie wykorzystywali dekupaż do tworzenia antyków imitujących chińskie oryginały.

Grawerstwo

Technika ta przeznaczona jest do zdobienia m. in. metali, kamieni, kości, z kolei elementy wykonane z tych materiałów bywały stosowane do dekorowania antyków. Grawerowanie to tworzenie za pomocą rylca ozdobnych wgłębień w formie liter lub wzorów.

Inkrustacja

Ten sposób ozdabiania przedmiotów znany był już w starożytnym Egipcie i Mezopotamii. Moda na inkrustacje ożyła w epoce renesansu, a rozkwit tej techniki nastąpił w XVII i XVIII wieku we Francji.

Inkrustacja polega na wycinaniu wgłębień np. w powierzchni drewna i wypełnianiu ich przyciętymi płytkami np. z kości słoniowej, perły, złota czy metalu. Płytki tworzą wzory, np. geometryczne czy roślinne.

Fot. Intarsjowany francuski stół

Intarsja

Tę technikę zdobienia znano już w okresie starożytności, ale jej rozkwit nastąpił w epoce baroku i renesansu. Co ciekawe, intarsja stała się wyjątkowo popularna w XVIII-wiecznym Toruniu. Ozdabiano w ten sposób m.in. antyki, ale też boazerie czy drzwi.

Intarsja, z włoskiego intarsio, czyli wykładzina, to umieszczanie na powierzchni mebli (lub innych elementów wyposażenie wnętrz) innych gatunków drewna (lub kawałków drewna bejcowanego, podpalanego itp.) w taki sposób, by wstawki tworzyły rodzaj obrazów.

Markieteria

Zwana też markietażem ma swoje źródła w sztuce muzułmańskiej. W Europie znana jest od XVI wieku. Markieteria to technika polegająca na układaniu na powierzchni antyków wzorów wyciętych m.in. z forniru, kości słoniowej, szylkretu.

Fot. Sekretarzyk Boulle

Relief

To inaczej płaskorzeźba wykonana np. na płycie drewnianej, z pozostawieniem tła. W przypadku antyków najczęstszą techniką wykonywaniu reliefu jest rzeźbienie.

Pirografia

To technika polegająca na wypalaniu za pomocą rozgrzanego rylca wzorów, np. na powierzchni drewna czy skóry.