Przeciętny człowiek przechadzając się po salonie meblowym bez problemu rozróżnia wszystkie produktu z asortymentu. Przecież to oczywiste do czego służą i jak wyglądają sofy, stoliki kawowe, nocne i cała reszta rzeczy do domu i ogrodu. Jednak sklep z antykami to wyższa szkoła wtajemniczenia. To co dla konesera antyków oczywiste i dobrze znane, dla osoby dopiero wchodzącej w świat mebli antycznych może być wielkim odkryciem. Dzisiaj kilka słów o meblach, których raczej nie spotkamy we współczesnych sklepach z meblami, ale jest szansa, że zobaczymy je u prawdziwego miłośnika antycznych mebli.

Curio witryna dla kolekcjonerów. Służyła do eksponowania przedmiotów spójnych tematycznie. Wykonana z drewna i metalu, od frontu oszklona z tyłu często wyposażona w lustro.

Fot. curio, źródło zdjęcia: pinterest.com

Etażerka lekki mebel, na którym stawiano dekoracyjne przedmioty i książki. Zwykle składała się z kilku półek wspartych na słupkach. Niektóre etażerki wzbogacano o szufladę u dołu i galeryjkę na górze. Powstała we Francji u schyłku XVIII wieku, wraz z pojawieniem się mody na kolekcjonowanie bibelotów.

Fot. etażerka

Kabinet pełnił funkcję reprezentacyjnego sejfu, bowiem przechowywano w nim klejnoty i inne kosztowności. To tzw. mebel skrzyniowy, zamykany na drzwiczki lub ruchomą płytę, która mogła pełnić także funkcję blatu. Jego wnętrze kryło wiele tajemniczych skrytek i półeczek. Kabinety były bogato zdobione od frontu, a te pochodzące z Włoch ozdabiano także wewnątrz. Kabinety cieszyły się dużą popularnością od XVI do XVIII wieku.

Fot. kabinet

Niciak niewielkich rozmiarów stolik, wykorzystywany przy robótkach ręcznych. Wyposażony w odchylany do tyłu blat, krył w sobie małe przegródki na niezbędne drobiazgi.

Fot. niciak

Sekretera biurko, którego podstawę stanowi komoda, natomiast górną część szuflady zasłonięte ruchomym blatem. Niektóre sekretery wyposażone były dodatkowo w skrytki. Ten wielofunkcyjny mebel znany był już w XVII wieku.

Fot. sekretera

Szyfoniera kobieca komoda. Wąska i dość wysoka, posiadała zwykle od 5 do 6 szuflad. Służyła do przechowywania bielizny, drobiazgów, pasmanterii. Jej odmiana tygodniówka, posiadała 7 szuflad na każdy dzień tygodnia.

Fot. szyfoniera

Tete-a-tete kanapa dla zakochanych. Miała kształt litery s, dzięki czemu osoby zasiadające na niej, mogły patrzeć sobie prosto w oczy. Ta romantyczna sofa dla dwojga była popularna we Francji, pod koniec XVIII wieku.

Fot. Tete-a-tete, źródło zdjęcia: pinterest.com

Żardiniera rodzaj półki na kwiaty. Wymyślona we Francji, cieszyła się uznaniem do połowy XX wieku.

Fot. żardiniera

Meble antyczne zaskakują nie tylko kunsztowną ornamentyką czy wspaniałymi, drogimi materiałami. Antyki fascynują, a także inspirują ciekawymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi, wielofunkcyjnością, przeznaczeniem. Im lepiej poznaje się rodzaje i formy mebli antycznych, tym bardziej odtwórcze i przeciętne wydają się najbardziej ekstrawaganckie współczesne propozycje projektantów mebli. Co więcej, współczesnym meblom brakuje szlachetności, duszy, tajemniczych skrytek i niezwykłych mechanizmów.