Historia mebli sięga neolitu epoki kamienia łupanego, a pierwsze, znane nam dzisiaj typy mebli, pojawiły się już w starożytnym Egipcie. Zresztą to właśnie odkrycia archeologiczne były inspiracją do stworzenia francuskiego stylu dyrektoriatu u schyłku XVIII wieku.

Meble starożytnego Egiptu

Meble starożytnego Egiptu to prawdziwe dzieła sztuki: ozdabiano je inkrustacjami z masy perłowej i kości słoniowej, dekorowano złotem, a także okleinami. Snycerze wzbogacali je o wymyślne rzeźbienia (charakterystyczne dla tego okresu są nogi krzeseł zakończone wyrzeźbionymi lwimi łapami). Do tworzenia mebli wykorzystywano rodzime gatunki drewna, a także drewno cyprysowe, jałowcowe oraz cedrowe.

W starożytnym Egipcie tworzono krzesła, stoły, kufry, a nawet bardziej skomplikowane sprzęty typu kabinety. Dość liczne egzemplarze mebli z tamtego okresy odnaleziono w grobowcach faraonów. Zresztą najprawdopodobniej to właśnie władcy i ich najbliższe otoczenie mogło cieszyć się różnego rodzaju sprzętami, oczywiście w luksusowej wersji. Niższe warstwy społeczne zwykle posiadały bardzo mało mebli.

Meble starożytnej Grecji i Rzymu

W okresie starożytnej Grecji i Rzymu powstały krzesła w formie znanej i używanej współcześnie. To właśnie w tamtym okresie bardzo popularne stały się techniki zdobienia mebli wykorzystywane przez ebenistów w XVI wieku n.e.: inkrustacja i intarsja.

Znane meble z czasów starożytnej Grecji i Rzymu to między innymi okrągłe stoły, stołki (także z nożycowymi nogami), kredensy. Do tworzenia mebli wykorzystywano heban, drewno cyprysowe, dębowe czy wierzbowe, a także drewno oliwne i topolowe.

Do dzisiaj zachowało się niewiele mebli z okresu starożytnej Grecji oraz Rzymu, ale ich wizerunki widnieją na licznych rzeźbach i w malunkach.

Meble wczoraj i dziś

Warto zwrócić uwagę, że wiele spośród rozwiązań konstruktorskich stosowanych w meblach znano i stosowano setki lat przed naszą erą (już wtedy opracowano sposoby na budowanie trwałych i wytrzymujących obciążenia krzeseł, składanych stołów czy skomplikowanych form mebli typu kabinety). Również techniki zdobień takie jak inkrustacje czy intarsje opracowano w starożytności, chociaż swój renesans przeżywały w czasach kiedy powstał nowy zawód: ebenista. Także w starożytności powstawały pierwsze dzieła sztuki użytkowej, tworzone przez zdolnych snycerzy. Ich prace nie odbiegały misternością, delikatnością oraz poziomem skomplikowania od dzieł tworzonych choćby w epoce baroku.

Im głębiej sięgamy do korzeni meblarstwa, tym wyraźniej widzimy, że rzemieślnicy w kolejnych epokach zazwyczaj nie odkrywali niczego nowego, a jedynie doprowadzali do perfekcji znane wcześniej techniki budowy i zdobienia mebli.