Historia meblarstwa sięga epoki kamienia łupanego. Od tego czasu człowiek wymyślił wiele mebli, doskonalił ich konstrukcje, dążył do tego, by były jak najbardziej efektowne i wygodne. Niektóre konstrukcje mebli przetrwały w prawie niezmienionym kształcie setki lat i do dzisiaj są wzorem dla projektantów współczesnych sprzętów. Wiele klasycznych mebli doczekało się także wariancji na swój temat, które nie zawsze były odporne na zmieniające się mody. Jakiś czas temu na blogu pojawił się artykuł (Nie)znane antyki. Dzisiaj kontynuujemy temat i przedstawimy kilka mniej popularnych rodzajów antyków.

Bankietka

Zwana także z francuskiego banquette, pojawiła się we Francji w poł. XVII wieku. Bankietka to niska ławka bez oparcia, ale z podwyższonymi bokami . Stawiano ją pod okienną niszą. Współcześnie bankietka często traktowana jest jako mebel dopełniający aranżację sypialni (stawia się ją u weznóża łóżka) lub traktuje jako pomocniczy mebel w przedpokoju.

Bonheur du jour

To francuska perełka pojawiła się w latach 60. XVII wieku. Bonheur du jour to małe, lekkie, damskie biurko z szafką nadstawną. Posiada bardzo ozdobny tył, ponieważ zostało zaprojektowane do przesuwania go po pomieszczeniu (zwykle, zamiast dostawiać go do ściany, stawiano go w widocznym miejscu pokoju). Tworzono je z jasnego drewna oraz wykańczano bogatymi dekoracjami. Posiadało wiele małych półek i skrytek.

Fot. Bonheur du jour

Credenza

To długi kredens dostawiany do ściany. Bardzo popularny w Anglii w okresie wiktoriańskim. Charakteryzują go wypukłe, oszklone drzwiczki z boku oraz falisty front. Credenza często była zdobiona markieterią. Pierwsze credenzy pojawiły się w XIV wieku we Włoszech. Były krótsze i zdobione rzeźbieniami w formie kolumn. Współcześnie credenza jest chętnie wykorzystywana w restauracjach.

Fot. credenza

Kantorek

Z angielskiego nazywany także davenport. To małe biurko z pochyłym blatem, służące do pisania. Pierwszy taki kantorek pojawił się pod koniec XVIII wieku, ale prawdziwą popularność zdobył w XIX wieku. Ten elegancki antyk składa się z pulpitu przytwierdzonego pod kątem do komody oraz z szufladek po boku.

Fot. kantorek

Klismos

To krzesło używane w starożytnej Grecji. Charakteryzowało się nogami, które zwężały się ku dołowi i wyginały na zewnątrz. Przedłużone, tylne nogi, tworzyły odchylone oparcie. Wzór konstrukcji tego eleganckiego antycznego krzesła był chętnie wykorzystywany przez projektantów w okresie klasycyzmu.

Fot. klismos

Psyche

To typ wysokiego, wolnostojącego i ruchomego lustra. Pojawiło się pod koniec XVIII wieku, a największą popularnością cieszyło się w okresie empiru. Psyche mogło być ustawiane pod różnym kątem, a angielskie wersje tego antycznego lustra miały także możliwość regulacji wysokości. Antyczne lustra w typie psyche zaczęły być zastępowane lustrami przymocowanymi do drzwi szaf.

Zdjęcie z pinterest.com, fot. psyche

Tallboy

To rodzaj wysokiej komody popularnej w XVIII wieku, przeznaczonej dla mężczyzn. Tallboy służył do przechowywania bielizny i innych drobnych, osobistych przedmiotów.

Fot. tallboy