W wiekach średnich meble były luksusem. W epoce renesansu zyskały nowe funkcjonalności. W baroku pojawili się artyści rzemieślnicy, którzy tworzyli meble, przypominające prawdziwe dzieła sztuki. Co działo się dalej?

Rokoko (1720-1790)

Przez jednych uznawany za „dojrzały barok”, przez innych traktowany jako odrębny styl. Wyrósł z buntu wobec nadmiernego przepychu i sztuczności epoki baroku. Najmocniej rozwinął się we Francji, a jego rozkwit nastąpił w czasie panowania Ludwika XV. W okresie rokoko francuscy dworzanie pragnęli prowadzić życie towarzyskie w bardziej intymnej i kameralnej atmosferze. To skutkowało aranżowaniem salonów, czyli miejsc do bliskiej rozmowy. Powstały także kobiece pokoje – buduary. Zmiany w układzie pomieszczeń wiązały się z kolei z powstaniem zupełnie nowych form mebli. Antyki z okresu rokoko są lekkie, stosunkowo małe i obdarzone płynnymi, falującymi liniami. Ich zadaniem było zbliżanie rozmówców i budowanie zmysłowego klimatu.

Rokoko

Antyki typowe dla rokoko to parawany, lustra, konsole, sofy, a także stoły i stołki o esowatych nogach.

Klasycyzm (XVIII wiek)

Tak naprawdę inspiracje klasycznymi formami pojawiły się już w epoce renesansu, a potem wpływały kolejno na barok i rokoko. Klasycyzm nawiązywał do sztuki starożytnego Rzymu i Grecji. W przeciwieństwie do dynamicznej stylistyki rokoko, klasycyzm cechował się spokojem, ładem i umiarem. Wnętrza w stylu klasycystycznym są harmonijne i symetryczne.

Klasycyzm najpełniej rozwinął się w epoce oświecenia. Antyki z tego okresu uznawane są za najdoskonalsze pod względem proporcji, konstrukcji oraz estetyki. Meble inspirowane klasycyzmem wyróżniają się również elegancją, pięknymi i jednocześnie wyważonymi dekoracjami i perfekcyjnym wykonaniem. Włoskie meble w duchu klasycyzmy cechują się zachwycającym wzornictwem, ale to antyki angielskie i francuskie uważa się za najbardziej kunsztowne i najlepsze jakościowo.

Styl klasyczny

Antyki typowe dla klasycyzmy to bureau plat (szeroki stół do pisania) czy bureau a cylindre (biurko do pisania z półką.

Więcej o klasycyzmie TUTAJ.

Biedermeier (od 1815-1848)

Styl mieszczan tworzony dla mieszczan. Popularny szczególnie w Niemczech i Austrii. Za Biedermeierem nie stoją ideologie ani sztywne założenia programowe, a jednak diametralnie zmienił podejście od mebli, bowiem pierwszy raz w historii najważniejsza była ich wygoda oraz funkcjonalność, a nie wygląd. To właśnie w Biedermeierach pierwszy raz w dziejach meblarstwa zastosowano sprężyny w siedziskach – dla wygody.

Antyki w stylu Biedermeier są przede wszystkim solidne – w założeniu miały służyć wielu pokoleniom. Ich atutem jest oszczędna, elegancka ornamentyka. Piękno mebli z tego okresu opierało się głównie na kształtach czy ułożeniu słoi.

Styl Biedermeier

Antyki typowe dla Biedermeier to okrągłe stoły na jednej, masywnej nodze i sekretarzyki.