W wiekach średnich meble były luksusem. W epoce renesansu zyskały nowe funkcjonalności. W baroku pojawili się artyści rzemieślnicy, którzy tworzyli meble, przypominające prawdziwe dzieła sztuki. Co działo się dalej?
Rokoko (1720-1790)
Przez jednych uznawany za dojrzały barok, przez innych traktowany jako odrębny styl. Wyrósł z buntu wobec nadmiernego przepychu i sztuczności epoki baroku. Najmocniej rozwinął się we Francji, a jego rozkwit nastąpił w czasie panowania Ludwika XV. W okresie rokoko francuscy dworzanie pragnęli prowadzić życie towarzyskie w bardziej intymnej i kameralnej atmosferze. To skutkowało aranżowaniem salonów, czyli miejsc do bliskiej rozmowy. Powstały także kobiece pokoje buduary. Zmiany w układzie pomieszczeń wiązały się z kolei z powstaniem zupełnie nowych form mebli. Antyki z okresu rokoko są lekkie, stosunkowo małe i obdarzone płynnymi, falującymi liniami. Ich zadaniem było zbliżanie rozmówców i budowanie zmysłowego klimatu.
Antyki typowe dla rokoko to parawany, lustra, konsole, sofy, a także stoły i stołki o esowatych nogach.
Klasycyzm (XVIII wiek)
Tak naprawdę inspiracje klasycznymi formami pojawiły się już w epoce renesansu, a potem wpływały kolejno na barok i rokoko. Klasycyzm nawiązywał do sztuki starożytnego Rzymu i Grecji. W przeciwieństwie do dynamicznej stylistyki rokoko, klasycyzm cechował się spokojem, ładem i umiarem. Wnętrza w stylu klasycystycznym są harmonijne i symetryczne.
Klasycyzm najpełniej rozwinął się w epoce oświecenia. Antyki z tego okresu uznawane są za najdoskonalsze pod względem proporcji, konstrukcji oraz estetyki. Meble inspirowane klasycyzmem wyróżniają się również elegancją, pięknymi i jednocześnie wyważonymi dekoracjami i perfekcyjnym wykonaniem. Włoskie meble w duchu klasycyzmy cechują się zachwycającym wzornictwem, ale to antyki angielskie i francuskie uważa się za najbardziej kunsztowne i najlepsze jakościowo.
Antyki typowe dla klasycyzmy to bureau plat (szeroki stół do pisania) czy bureau a cylindre (biurko do pisania z półką.
Więcej o klasycyzmie TUTAJ.
Biedermeier (od 1815-1848)
Styl mieszczan tworzony dla mieszczan. Popularny szczególnie w Niemczech i Austrii. Za Biedermeierem nie stoją ideologie ani sztywne założenia programowe, a jednak diametralnie zmienił podejście od mebli, bowiem pierwszy raz w historii najważniejsza była ich wygoda oraz funkcjonalność, a nie wygląd. To właśnie w Biedermeierach pierwszy raz w dziejach meblarstwa zastosowano sprężyny w siedziskach dla wygody.
Antyki w stylu Biedermeier są przede wszystkim solidne w założeniu miały służyć wielu pokoleniom. Ich atutem jest oszczędna, elegancka ornamentyka. Piękno mebli z tego okresu opierało się głównie na kształtach czy ułożeniu słoi.
Antyki typowe dla Biedermeier to okrągłe stoły na jednej, masywnej nodze i sekretarzyki.
Ostatnie wpisy
- Czym charakteryzują się meble w stylu Hepplewhite? 17/11/2024
- Vintage a antyk – jakie zachodzą pomiędzy nimi różnice? 17/11/2024
- Styl Eastlake - czym charakteryzują się meble w tej stylistyce? 16/10/2024
- Jakie są style nóg stołów? Poznaj je bliżej 16/10/2024
- Jak rozpoznać antyk i odróżnić go od imitacji? 23/09/2024