Narodził się w czasach kiedy Wielka Brytania była największym mocarstwem. W tamtym okresie w Wielkiej Brytanii dokonywała się rewolucja przemysłowa, urbanizacja, społeczeństwo bogaciło się, a na tronie nieprzerwanie, przez ponad 60 lat, panowała Wiktoria Hanowerska. Mimo dobrobytu oraz poczucia bezpieczeństwa, Brytyjczycy ograniczani byli licznymi, rygorystycznymi konwenansami społecznymi. Nie mogący swobodnie wyrażać swoich uczuć, surowo przestrzegający zasad moralności, Brytyjczycy znaleźli jednak sposób na wyrażanie swojej kreatywności i fantazji. Tak z przymrużeniem oka można powiedzieć o wyjątkowym stylu, który panował jednocześnie z królową Wiktorią i który stworzyła brytyjska klasa średnia.

Styl wiktoriański – stworzony z dobrobytu

Styl wiktoriański, bo to o nim mowa, kojarzony jest głównie z przepychem, a przez wielu określany jest jako kiczowaty. Jego rozmach wiązał się z rosnącym dobrobytem Brytyjczyków oraz rewolucją przemysłową, technologiczną oraz rozwojem budownictwa mieszkaniowego. Dostępność szerokiego asortymentu materiałów budowlanych pozwalała na bardzo kreatywne eksperymenty architektoniczne. Ponadto w tamtym okresie zaczęto prefabrykować wiele elementów domów, co znacząco obniżyło koszty produkcji oraz transportu.

Styl wiktoriański to przede wszystkim fascynacja gotykiem, ale także neoklasycyzmem, renesansem czy sztuką chińską oraz japońską. Bardzo charakterystyczne dla tej epoki były: strzeliste wieżyczki, witraże, podłużne, wąskie okna (lub półokrągłe). Chętnie stosowano także wykusze, ganki, werandy, ostre łuki nad drzwiami czy oknami.

Antyki w stylu wiktoriańskim – zdobne i niezwykłe

Uprzemysłowienie pozwoliło produkować meble stosunkowo tanio i na masową skalę. Powszechne stało się także wykorzystywanie sklejki, którą łączono z litym drewnem. Elementy dekoracyjne – tak bardzo popularne w epoce wiktoriańskiej – nakładano maszynowo. To wyraźnie obniżyło koszty ich produkcji. Meble wykonywano z takich gatunków drzew jak dąb, jesion, satynowiec, mahoń, orzech, a nawet bambus.

W antykach wiktoriańskich widoczny jest wpływ gotyku, o czym świadczą np. ciężkie proporcje, ciemne kolory i bogata ornamentyka (zwykle oparta na geometrycznych motywach). Twórcy inspirowali się także rokoko czy stylem Ludwika XV. Antyki w stylu wiktoriańskim charakteryzują się także fantazyjnymi, giętymi kształtami. Często wykańczano je lakierem.

Duże znaczenie w meblach wiktoriańskich miała tapicerka – wykonywano ją z pięknych, kolorowych i wzorzystych tkanin lub skóry. Powszechnie wykorzystywano sprężyny, dzięki temu siedziska były głębsze i wygodniejsze. Pogłębienie siedziska przełożyło się na skrócenie nóg foteli i krzeseł.

Dostępność różnorodnych materiałów pozwalała na ich innowacyjne zastosowanie w meblarstwie. Popularne stało się np. produkowanie łóżek z wezgłowiami wykonanymi z metalowych rurek. Stoły często wykańczano marmurowymi blatami.

Kolory w stylu wiktoriańskim – ciemne i głębokie

Myśląc o stylu wiktoriańskim, zazwyczaj oczami naszej wyobraźni widzimy ciężkie antyki, ciemne brązy, a także głębokie, wręcz przytłaczające barwy takie jak zieleń czy czerwień. Rzeczywiście ostatni okres epoki bywa określany „brązowymi dekadami”. Co zaskakujące, początkowo w aranżacjach wykorzystywano głównie jasne kolory. Dla tego okresu charakterystyczne są także liczne wzory widoczne na tapetach czy tkaninach, zwykle z motywami kwiatowymi lub geometrycznymi.

W epoce wiktoriańskiej powstał niejednorodny styl stworzony przez bogacących się przedstawicieli klasy średniej. Łatwy dostęp do materiałów oraz nowych technologii sprawił, że w tamtych czasach budowano domy, które po dziś dzień budzą zdziwienie swoim przepychem i oryginalnymi połączeniami różnych stylów w architekturze. Aranżacje wnętrz w duchu wiktoriańskim to głębokie kolory, bogata ornamentyka, rzeźbienia, niczym nieograniczony eklektyzm w mieszaniu ze sobą trendów, kolorowe i wzorzyste tkaniny, a wszystko to uzupełniały liczne bibeloty, obrazy w zdobionych, złotych ramach, rzeźby i sztukaterie. Niektórzy twierdzą, że to epoka pełna absurdalnych zestawień, a także świadectwo braku gustu brytyjskiej klasy średniej, która zachłysnęła się dostępnością materiałów i technologii. Z drugiej strony nie ma chyba nikogo, kto byłby w stanie bez nutki zdziwienia oraz zachwytu przejść obok domów budowanych w stylu wiktoriańskim. Bez trudu można na nie trafić nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale także choćby np. w Stanach Zjednoczonych czy Kanadzie.