W poprzednim artykule przenieśliśmy się do XVIII Francji, w której styl regencyjny, a następnie styl Ludwika XV zmieniły świat meblarstwa. A co w tym samym czasie działo się w Anglii?
Dlaczego angielskie antyki do dzisiaj uznawane są za doskonałe?
W osiemnastowiecznej Anglii meblarstwo przeżywało okres prawdziwej świetności. Ówczesne meble wyróżniały się zarówno formą, jak i jakością. W czym tkwi sekret ich piękna? Poniżej kilka cech mebli z tego okresu:
- inspiracje sztuką Dalekiego Wschodu (szczególnie popularne na początku wieku) widoczne w zdobieniach
- doskonałe proporcje i wyważone dekoracje początkowo wszystkie meble miały te same wysokości i szerokości (były dość wąskie), z czasem zaczęto rozwijać wiedzę dot. proporcji, stosując np. zasadę złotego środka
- różnorodne gatunki drewna wykorzystywane do tworzenia mebli, np. drewno morwowe, orzech, klon, drewno mahoniowe, satynowe
- klasyczne i wyważone rzeźbienia mebli, np. w formie profili wokół szuflad
- mosiężne okucia
- ozdabianie mebli markieterią (np. popularną w Anglii markieterią typu seaweed z motywami roślinnymi, przypominającymi wodorosty)
Fot. Biurko wg. projektu Thomasa Chippendalea
Do czego służyły bachelors chest, tallboy czy pie crust table?
Wiek XVIII w Anglii zapisał się w historii meblarstwa wieloma wyjątkowymi meblami, wśród się są m. in.:
- komoda typu bachelors chest wąska komoda o wymiarach 66 cm x 66 cm x 25,5 cm, wytwarzana głównie na początku XVIII w. Przykuwa uwagę eleganckimi proporcjami i wysuwanym wąskim blatem, służącym do pisania lub składania ubrania;
- biurko-biblioteka w XVIII wieku czytanie książek stało się popularną rozrywką, a co za tym idzie, powstawało wówczas wiele mebli służących do przechowywania księgozbiorów. Biurka-biblioteki zachwycały formami i zdobieniami: od wąskich i wysokich, bo szerokie i niskie, z licznymi szufladkami, przegródkami. Były bogate w zdobienia, dlatego cieszyły właścicieli wyglądem i funkcjonalnością;
- stoły o różnym przeznaczeniu projektanci osiemnastowiecznych stołów wykazywali się prawdziwą fantazją: tworzyli np. karciaki czyli stoły do grania w karty, niektóre miały nawet zagłębienia na monety, stoliki pomocnicze, stoły architekta z miejscem na przyrządy do szkicowania i malowania albo pie crust table stoły do jedzenia podwieczorków. Projektowano stoły trójnożne, czteronożne, sześcionożne, stoły z nogami obrotowymi, uchylanymi albo rozsuwanymi blatami;
- tallboy składał się z dwóch komód, ułożonej jedna na drugą, które tworzyły wysoki mebel z wieloma szufladami.
Fot. Osiemnastowieczny tallboy z Ameryki Północnej
Należy pamiętać, że ówczesne antyki zachwycały praktycznością. Przepełnione były wieloma schowkami, szufladkami, a także zaskakującymi funkcjonalnościami, jak np. ukryte lusterko w szufladzie toaletki, które wysuwało się do pozycji pionowej. Meble zadziwiały także wielofunkcyjnością: np. łączyły w sobie bibliotekę i biurko albo toaletkę i bieliźniarkę. Śmiało można powiedzieć, że antyki z tamtego okresu wyprzedzają pod względem mechanizmów i funkcjonalności proste, minimalistyczne współczesne meble.
Ostatnie wpisy
- Czym charakteryzują się meble w stylu Hepplewhite? 17/11/2024
- Vintage a antyk – jakie zachodzą pomiędzy nimi różnice? 17/11/2024
- Styl Eastlake - czym charakteryzują się meble w tej stylistyce? 16/10/2024
- Jakie są style nóg stołów? Poznaj je bliżej 16/10/2024
- Jak rozpoznać antyk i odróżnić go od imitacji? 23/09/2024