Styl art déco (styl lat 30.) jako styl meblarski kształtował się już przed wybuchem I wojny światowej, jednak jego pełny rozkwit nastąpił w latach 20. XX wieku. To odpowiedź na secesję charakteryzującą się przesytem, brakiem dyscypliny przestrzennej. Meble w stylu art déco, ze względu na swoją uniwersalność i ponadczasowość, są obiektami pożądania wielu miłośników antyku. Można je jednak łatwo pomylić z umeblowaniem stylizowanym, bez żadnej wartości historycznej. Co powinien wiedzieć laik na temat stylu art déco?

Styl art déco założenia

Styl meblarski art déco zakładał uniwersalność, praktyczność, funkcjonalność, względny ład i porządek. Jego charakterystyczną cechą jest zwrócenie uwagi na bogactwo wzorów geometrycznych (linii prostych, trójkątów, kwadratów, prostokątów, rombów, a także okrągłych i owalnych kształtów). Projektantom antyków zależało na uzyskaniu harmonijnej formy.  

Styl art déco czerpał inspiracje ze sztuki starożytnego Egiptu, Azteków, Dalekiego Wschodu, klasycyzmu czy modernizmu. Stanowił ciekawą mieszankę. 

Antyki w stylu art déco najważniejsze cechy

Meble użytkowe w stylu art déco cechowały się masywną bryłą, wyrazistymi i głębokimi kolorami, a także lakierowaną, drewnianą powierzchnią. Jeśli chodzi o krawędzie stołów, komód, siedzisk tutaj nie było jednej reguły. Pojawiały się zarówno zaokrąglone ranty, jak i ostre krawędzie (wszystko zależało od efektu, jaki chciał odnieść projektant danego antyku). 

Podstawowym surowcem przy wykonywaniu antyków było najwyższej klasy drewno egzotyczne (np. heban) z politurą, która podkreślała szlachetny rysunek na powierzchni tworzywa. Antyki często również zdobiono intarsjami i inkrustacjami. Pojawiły się marmury, złocenia, a także (nieznane dotychczas) ebonit, chrom. Poza drewnem popularność zdobyło także tzw. gładkie szkło przeszklenia w witrynach i komodach nadawały obiektom szlachetnej elegancji. 

Meble w stylu art déco przykłady

W stylu art déco zdecydowany prym wiodły siedziska kanapy, tapczany, fotele, krzesła, łóżka. Były najczęściej tapicerowane miękkim welurem lub połyskliwą satyną. Posiadały też ozdobne pikowanie, które nadawało im jeszcze większego luksusu. Styl art déco zakładał wielofunkcyjność, co uwidaczniało się w biblioteczkach, kredensach i komodach, wyposażonych w dziesiątki małych półeczek i szufladek. To samo dotyczyło stołów, które utrzymywały się na jednej, solidnej nodze, a także miewały okrągły, owalny lub wielokątny blat i koniecznie, wbudowaną pod nim, niewielką szafeczkę.