Słowo biżuteria ma źródło w języku francuskim (fr. bijouterie, od bijou klejnot). A jej historia jest nieodłącznie związana z dziejami człowieka.
Dzisiaj, mimo niemal nieograniczonego wyboru współczesnej biżuterii, coraz chętniej sięgamy po precjoza antyczne. Dlaczego? Biżuteria antyczna: ze względu na swoją unikatowość, zawartą w niej historię i rzemieślnicze wykonanie, staje się bezcenna. Interesują się nią kolekcjonerzy, wielbiciele pięknych przedmiotów, a nawet osoby myślące o bezpiecznym inwestowaniu.
Biżuteria: z czego się ją wykonuje?
Precjoza wykonywane są bardzo często z metali i kamieni szlachetnych (złoto, srebro, stopy), ale też ze stali nierdzewnej, szkła, emalii, drewna, muszli, gliny, skóry czy kości. Skupmy się jednak na kamieniach szlachetnych. Jakie są najpopularniejsze kamienie szlachetne?
Ametyst - czyli fioletowa odmiana kwarcu. Starożytni Grecy wierzyli, że chroni on przed zatruciami.
Bursztyn zalicza się do kamieni szlachetnych pochodzenia organicznego, powstaje ze stwardniałej żywicy. Uwaga: aby bursztyn zyskał status kamienia szlachetnego, musi liczyć co najmniej milion lat.
Jaspis to kamienie szlachetne o bardzo niejednolitych wzorach i odcieniach.
Rubin nazywane są królami szlachetnych kamieni. Ich cechą charakterystyczną jest intensywny czerwony kolor.
Szmaragd starożytni Grecy nazywali szmaragdy cennymi zielonymi kamieniami. A pierwsze kopalnie szmaragdu powstały około 3 tys. lat p.n.e. To jeden z najdroższych kamieni szlachetnych.
Kwarc w przeszłości wierzono, że kwarc to trwałe zmrożony kawałek lodu. Ta teza była popularna już wśród greckich starożytnych filozofów. Tę teorię podtrzymywał rzymski przyrodnik Pliniusz Starszy, który żył w pierwszym stuleciu naszej ery. Dowodził on, że kwarc to lód, na co wskazuje jego wygląd oraz pochodzenie - wydobywano go bowiem w okolicach alpejskich lodowców. Tylko niektóre odmiany kwarcu zalicza się do kamieni szlachetnych.
Rubin jego cechą charakterystyczną jest duża twardość oraz czerwona barwa. Prawda jest jednak taka, że rubin występuje w wielu odcieniach czerwieni: od jasno różowego do głębokiego burgundu. Co ciekawe, wg amerykańskiej klasyfikacji, rubin musi spełniać minimum nasycenia czerwienią, w przeciwnym razie zaliczany jest do różowych szafirów.
Szafir (podobnie jak rubin) to odmiana korundu. I tak jak rubin kojarzymy z kolorem czerwonym, to szafir dla wielu osób jest jednoznaczny z kolorem niebieskim. Jednak nic bardziej mylnego, szafir występuje też w innych kolorach, np. żółtym, pomarańczowym, różowym, zielonym czy fioletowym. A nie-niebieskie szafiry nazywane są fantazyjnymi.
Turkus miałby szansę wygrać w konkursie na kolor starożytności. Był uwielbiany przez władców starożytnego Egiptu, Chin, Azteków, Persów, mieszkańców Mezopotamii. A zachód poznał go dopiero w XIV wieku, kiedy to kościół katolicki nareszcie zezwolił na używanie go w świeckiej biżuterii. Nazwa turkusu pochodzi od francuskiego słowa turques, czyli turecki, bowiem zaczęto sprowadzać go do Europy właśnie przez Turcję.
A co z diamentami? O tym w kolejnym artykule.
Ostatnie wpisy
- Czym charakteryzują się meble w stylu Hepplewhite? 17/11/2024
- Vintage a antyk – jakie zachodzą pomiędzy nimi różnice? 17/11/2024
- Styl Eastlake - czym charakteryzują się meble w tej stylistyce? 16/10/2024
- Jakie są style nóg stołów? Poznaj je bliżej 16/10/2024
- Jak rozpoznać antyk i odróżnić go od imitacji? 23/09/2024