Wśród koneserów antyków styl biedermeier od lat cieszy się nieustającą popularnością. Dlaczego Polacy tak go lubią? Co warto o nim wiedzieć?

biedermeier-wohnzimmer im freilichtmuseum bad-sobernheim

1. Styl Biedermeier spotkał się z dużą niechęcią

Biedermeier w czasach swojego panowania spotkał się z falą krytyki. Ówcześni znawcy sztuki zarzucili mu bezideowość. Nic dziwnego: twórcom biedermeieru nie podobał się blichtr i przepych typowy dla stylu Empire. Stworzyli więc meble alternatywne dla empire: wygodne, funkcjonalne, trwałe i przystępne cenowo. Wówczas było to myślenie wręcz rewolucyjne, bowiem przed biedermeier mebel miał przede wszystkim pięknie wyglądać.

komoda biedermeier

Fot. Komoda w stylu biedermeier

2. Zyskał dużą popularność w Europie

Biedermeier narodził się w Niemczech i Austrii ok. 1815. Szybko jednak zyskał popularność w Polsce, Rosji, a także krajach skandynawskich. Chociaż był pierwotnie stylem dla mieszczan, szczególnie polubili go polscy szlachcice, którzy chętnie wprowadzali biedermeiery do swoich dworów. Po dziś dzień jest jednym z ulubionych stylów wśród polskich koneserów antyków.

3. To nie tylko styl dla mieszczan

Chociaż przyjęło się nazywać biedermeier stylem mieszczan, w Polsce wyższe sfery także szybko się do niego przekonały. Biedermeier w odsłonie szlacheckiej jest zorientowany na historię i nawiązuje do wartości arystokratycznych. Szlachecki wariant tego stylu swoje odbicie znalazł zwłaszcza w malarstwie.

4.Stawiał na innowacyjne rozwiązania

Styl biedermeier miał sprawić, że wnętrza staną się bardziej komfortowe. Dzięki temu część ówczesnych pomieszczeń straciła swój reprezentacyjny charakter na rzeczy kameralności i przytulności. W tamtych czasach powstawały też pierwsze sprężynowe siedziska – wszystko dla wygody użytkowników.

antyczna sofa

Fot. Antyczna sofa

5. Biedermeierowskie antyki są nie tylko wygodne

Cechą charakterystyczną biedermeierów jest solidność i komfort użytkowania. Ale antykom w tym duchu nie można odmówić pięknego wyglądu. Uwagę przyciągają proste, oszczędne, klasycyzujące kształty i piękne okleiny, np. w postaci forniru czeczotkowego.